نویسنده : ایوان تورگنیف ترجمه : محمدهادی شفیعیها در این رمان، آنچه بیش از هرچیز در آدمی اثر می‌کند مرد حرف بودن قهرمان داستان است. تورگنیف بر آن است که در شخص رودین نسل جوان آرمان‌پرست سال‌های 1830-1840 را به نمایش درآورد؛ نسلی که دلبسته فلسفه‌ای نسبتا میان‌تهی است. گفتار پایانی، که بعدا افزوده شد، و نویسنده در آن به تمام معنی از رودین دفاع و ستایش کرده است، شاهد نسبتا صادق این امر است. با این همه، رودین همچنان یکی از بارزترین نمایندگان افراد «عاطل» و «سربار جامعه» است.