نویسنده : محیی‌الدین ابن‌عربی ترجمه : قاسم میرآخوری کتاب فُصوص یا فُصوص‌الحِکَم اثر ابن عربی از کتب مشهور تصوف و عرفان نظری است. فُصوص جمع واژه «فَص» به معنای نگین است و فصوص‌الحکم نگین‌های حکمت معنا می‌دهد. این کتاب، که به مقامات باطنی پیامبران الهی از آدم تا خاتم می‌پردازد، بیست و هفت فَص دارد. همانگونه که نگین‌ها گوهرهای درخشنده و ممتازند، انبیا هم به مثابه گوهرهای ممتاز و نورانی انسانی در جوامع بشری به حساب آمده‌اند. این اثر در باب اسرار الهیه تکلّم نموده و از اعاظم کتاب متصوفه و مسلمین است، در اسرار انبیاء و رسل مبیّنه و حقایق ثلاثهٔ وجودیه: خدا، هستی و انسان. و علاقه انسان با هستی و با خالق هستی. فصوص حکمت الهیه در کلمت آدم، شیث، نوح، ادریس، ابراهیم، اسحاق، اسمعیل، یعقوب، یوسف و هود و هفده پیامبر دیگر. و در آن از احدیت گفته است؛ و حکمت آن که خود احدیت ذاتی است، احدیت الهی است، و احدیت ربوبی. فصوص‌الحکم یکی از نوشته‌هایی است که همواره از سوی عارفان و دانشوران پردازش و شرح و تفسیر شده و کوشیده‌اند پیچیدگی‌ها و نمادها و نشانه‌های عرفانی ،کلامی و اشارات صوفیانه را گزارش و پردازش کنند .این کار از شاگردان نزدیک و پیروان ابن‌عربی گرفته تا منتقدان پس از مرگ وی تا زمان اکنون انجام پذیرفته است . نوشتار پیش رو متن عربی و برگردان فارسی کتاب فصوص‌الحکم است . برگردان فارسی آن بسیار روان و ساده است ،به ویژه با برابرسازی فارسی واژگان فنی که ویژه‌ی خود ابن‌عربی است .