نویسنده : محمود خوبرو این جملات و متن های گزیده شده، ارزشمند، آگاهی بخش، بیدار کننده، نافذ و پربارند، آن چنان که برخلاف کوتاه بودن شان گاه می توانند به اندازه کتابی قطور بر روح خواننده نفوذ کنند و درس هایی عمیق و ژرف را در اختیار او بگذارند. گزیده ای از کتاب : در بازی زندگی: یاد می گیری اعتماد به آدم های قشنگ و بدون پشتوانه، مثل آویختن از طنابی پوسیده است. یاد می گیری نزدیک ترین ها به تو، گاهی ممکن است دورترین ها باشند. یاد می گیری آنقدر از خودت برای روز مبادا پس انداز داشته باشی تا بتوانی روزی تمام خودت را بغل کنی و بروی و در جایی که شنیده و فهمیده نشوی، نمانی. یاد می گیری دیوار خوب است، سایه درخت مطلوب است، اما هیچ تکیه گاهی ابدی نیست.