نویسنده : جاناتان دنسی ترجمه : حسن فتحی جرج برکلی از همان دوره‌ی جوانی‌اش با انگیزه‌ای دینی و به قصدِ مقابله با شکاکیت و الحاد، موضعی را با رویکردی تجربی پرورش داد که می‌توان آن را قاطع‌ترین روایتِ اصالتِ تصور نامید: شیء و تصور آن یکی است؛ بودن همان ادراک‌کردن است؛ آن‌چه ادراک می‌شود همان واقعیت است؛ ادراک ما طیف یه‌هم‌پیوسته‌ای از محسوس و معقول را با هم و هم‌زمان شامل می‌شود؛ جوهری ورای آن‌چه ادراک می‌شود یا ادراک می‌کند وجود ندارد؛ آن‌چه ادراک می‌شود خودِ عالَم است و آن‌چه ادراک می‌کند آدمی و خداست، یعنی چیزی به نام جوهری مادی که مابه‌ازای ادراکات باشد وجود ندارد. برکلی نفی فلسفی ماده را در نظام فلسفی‌اش مبنای مخالفتبا هرگونه شکاکیت و الحاد قرار می‌دهد و به‌شدت اصرار می‌کند که تصورگرایی او دقیقاً همان تلقی مردم عادی از واقعیت است و به‌هیچ‌وجه عقیده و موضعی نامتعارف نیست.