ابراهیم(ع) شخصیت باشکوه حیرت‌انگیزی، که در یک دست پرچم خرد بر کف دارد و طالب رازگشایی از اسرار عالم است و در دست دگر، شراب پاک ایمان می‌نوشد و با همه هستی خویش به خداوند عشق می‌ورزد. در میان مردم با محبت و مدارا گام برمی‌دارد و با نرم دلی و خیرخواهی، آنان را به حقیقت دعوت می‌کند. او مدرسه‌ای جاودانه به پا می‌سازد که هدف اصلی آن تعلیم شکوفایی انسان در سایه بندگی خدا و شفقت بر خلق است. ابراهیم، به تمامه انسان است و سرمشق آنهایی که شوق تجربه انسانی را در سر دارند. برگرفته از متن پشت جلد کتاب