هنری میلر در طول زندگیاش آثار زیادی پدید آورد. آثار او اما همواره به زندگینامه‌ خودنوشته‌‌ یک نویسنده‌ یاغی شباهت دارد. نویسندهیی که از مادر اغتشاش متولد شده و عاشق «تشویش افکارعمومی» است. مجموعهیی درهم و متنوع از تنکامیها، عشق به زندگی، روانکاوی شخصیت‌ها و نقد اجتماعی. در این میان ساختار اغلب آثار میلر از نظر هنر نویسندگی، به خاطر جهش‌های فکری، یک ساختار نامنظم و آشفته است. ناشران به آثار میلر کمترین توجهی نشان ندادند. به نظر آنها آثار میلر ضدزن، هرزه‌نگار و در مجموع غیرقابل انتشار بود. کتاب حاضر درباره‌ی زندگی و آثار آرتور رمبو است که به قلم منحصر به فرد هنری میلر نوشته شده است. قسمتی از این کتاب : اگر رسالت شعر بیدارکردن ما می بود، هرآینه می بایست از سال ها پیش بیدار شده باشیم. تنی چند بیدار شده اند، نباید منکر این امر بود. اما اکنون موضوع این است که همۀ مردم – بی درنگ – بیدار شوند، اگرچه خطر نابودشدنشان در میان باشد… بی شک، انسان هرگز از میان نخواهد رفت، اما فرهنگ، تمدن و طرز زندگی از میان خواهد رفت. و هنگامی که این مردگان بیدار شوند، چونانکه باید این واقعه رخ دهد، شعر موضوع و جوهر زندگی خواهد شد… دربارۀ رمبو چه باید بگویم! رمبو ستاره است! مخترع و مبدع زبان تازه ای به نام شعر است. گویی که پیش از او شاعری نبوده است. هیچ کس، حتی دستفروشان هم نمی توانند از نفوذ او دور بمانند. وی از نژادی دیگر، از فضایی دیگر بود، نیمه خدایی بود که برای تعلیم ما در روی زمین مأوی گرفته بود… پاکی رمبو، در آن درجۀ آشتی ناپذیری که به همۀ آثار خود داده است، از هر جای دیگر نمایان تر است. گوناگون ترین صنوف معنی حرف های او را دریافته اند و درنیافته اند. در دم، می توان مقلدهای وی را پیدا کرد. تا آنجا که من می توانم ببینم، چه با سمبولیست ها و چه با سوررئالیست ها هیچ وجه اشتراکی ندارد. پدر بسیاری از مکتب ها است، اما با هیچ یک از این مکتب ها، قرابتی ندارد. استعمال غریب رمز و کنایه و تصویر و تشبیه، از ناحیۀ او، ضامن نبوغ او است…