نویسنده : سالبادور که‌به‌دو، انریکه رودریگث لاره‌تا، اوراسیو کیروگا، لوییس رودریگث امبیل، ادواردو باریوس، آلفونسو ری‌یس اوچوا، میگل آنخل آستوریاس، مارتا برونت، آله‌خو کارپانتیه، فرانسیسکو روخاس گونثالث، مائویسیو ماگداله‌ئو، فلسبرتو ارناندث، بیرخیلیو پینیه‌را، خولیو کورتاثار، آدونیاس فیلهو، آئو گوستو روا باستوس، خوان رولفو، الیسه‌ئو دیه‌گو، اوسمان لینس، آلوییس آلبارث ماثا، کارلوس فوئنتس گزینش و ترجمه : قاسم صنعوی روی آوردن گسترده‌ی اروپاییان به ادبیات آمریکای لاتین در نیمه‌ی دوم قرن بیستم دلیل بر بی‌اهمیت بودن این ادبیات تا پیش از آن زمان نیست . ادبیات این نیم‌قاره و در بطن آن داستان کوتاه، از قرن نوزدهم و تکمیل و تحکیم استقلال سیاسی کشورهای این منطقه رنگ‌و روی تازه به خود می‌گیرد. اگر برخی داستان‌نویسان بر پیروی از رمانتیسم و ناتورالیسم پای می‌فشارند، بسیاری هم به مدرنیسم روی می‌آورند. نویسندگانی چون اوراسیو کیرگا، ماریو ده آندراده، در عین مدرنیست بودن، معرفان فرهنگ و سنت سرزمین‌های خود می‌شوند. توجه به ایسم‌های گوناگون، روان‌کاوی و انقلاب سوررآلیستی سبب نشده که داستان‌نویسان آمریکای لاتین لحظه‌ای هم از واقعیت خطه چشم بردارند. آنان از فرهنگ اروپایی هرچه را مناسب خواسته‌های‌شان بوده‌ گرفته‌اند و غیر از آن را پس زده‌اند و این‌چنین است که داستان کوتاه آمریکای لاتین در عین غنی‌شدن در حفظ استقلال خود نیز کوشیده. تاثیر داستان عامیانه هم بر داستان کوتاه نویسندگان امروزی انکارناپذیر است و نمونه‌هایی از این تاثیر را در لابلای برخی داستان‌های گردآورده شده و در این دفتر می‌توان بازیافت. ادبیات آمریکای لاتین اسپانیایی‌زبان که تقریبا همیشه مبارزه‌‌جو است در داستان کوتاه این خطه نیز این ویژگی را حفظ می‌کند.