(یک فنجان مثبت‌اندیشی) نویسنده : مینا گلبازخانی‌پور ،حمیدرضا غلامرضایی روان‌شناسان با انجام تحقیقات علمی ثابت کرده‌اند که انسان طی شبانه‌روز درگیر کلمات است. ما به‌وسیله‌ی کلمات، سخن می‌گوییم، می‌نویسیم، فکر می‌کنیم و حتی می‌خوابیم. باید بدانیم کلمات، حاوی امواج مثبت و منفی هستند. کلمات مانند موجودات زنده انرژی ساطع می‌کنند. بدون‌شک، انسان به‌وسیله‌ی کلمات در زندگی اجتماعی خود‌ آثاری مثبت یا منفی بر دیگران می‌گذارد. این تأثیر از راه کلام و درصد کمی از آن نیز از راه رفتار ایجاد می‌شود. این موضوع به اندازه‌ای اهمیت دارد که خداوند در قرآن از آن به‌عنوان نعمتی بزرگ در کنار تعلیم کتاب آسمانی و آفرینش انسان یاد کرده است. هنگامی‌که از قدرت عظیم و اقتدار شگفت‌انگیز کلام، سخن به میان می‌آید، سؤالات این چنینی مطرح می‌شوند: چگونه واژه یا کلمه‌ای به رویدادی واقعی و تربیتی تبدیل می‌شود؟ اگر بخواهیم همین سؤال را با مفاهیم عمیق‌تری مطرح کنیم، می‌توانیم بگوییم که ارتعاش کلمه چگونه به رویداد تربیتی تبدیل می‌شود؟ شکل فیزیکی‌تر همین سؤال این است: چگونه انرژی یا پدیده‌ای شبیه به آن به ماده یا رویدادی بیرونی تبدیل می‌شود؟ چه نیرویی در کلمه وجود دارد که به آن قدرت وقوع می‌دهد؟ سوخت یا انرژی لازم کلمه برای تبدیل شدن آن به جسم از کجا تأمین می‌شود؟ و سؤالاتی از این دست. اگر بخواهیم برای این سؤالات جوابی پیدا کنیم، اولین موضوعی که به ذهن متبادر می‌شود، این است که قدرت و انرژی لازم برای واقع شدن در کلمه ذخیره شده است، یا این انرژی و قدرت از بیرون بر آن وارد می‌شود و سپس در همان عالم بیرون تجسم می‌یابد. لازم است به این نکته اشاره شود که انسان، موجودی اجتماعی است و برای ادامه‌ی حیات نیاز دارد که با دیگران ارتباط برقرار کند. بخش مهمی از این ارتباط،‌ کلامی است. بسیاری از واژه‌ها به‌ویژه در مکالمات روزمره، برحسب عادت، بر زبان جاری می‌شوند. کلمات و مفاهیم می‌توانند در برقراری ارتباط نقش تعیین‌کننده‌ای ایفا کنند. انتخاب کلمات و جملات منفی علاوه‌ بر اینکه منشا بسیاری از غصه‌ها و دلخوری‌هاست، بلکه مثبت‌اندیشی یا منفی‌بافی انسان را نیز نمایان می‌کند.