نویسنده : ویلیام روتمن ترجمه : محمد گذرآبادی سینمای مستند به زعم بسیاری درواقع نقطه‌ی آغازین سینماست. از فیلمی که برادران لومیر از لحظه‌ی رسیدن قطار به نام «ورود لوکوموتیو بخار به ایستگاه لسیوته» در سال 1895 ساختند و «نانوک شمال» که «رابرت فلاهارتی» مستند شاعرانه را در دل یخبندان قطب و میان اسکیموها پایه‌گذاری کرد و «سرزمین ناموعود (بی‌نان)» و ورود نظرگاه سورئالیستی «لوئیس بونوئل» به سینمای مستند و «شب و مه» که روایت مدرنیستی «آلن رنه» از جنگ و مصائبش است، تا همین امروز سینمای مستند بی‌وقفه و بدون هیچ چارچوب محدودکننده‌ای به کار خودش ادامه داده و همواره در ارتباطی تنگاتنگ با انسان و جهان بوده و سعی داشته سویه‌های متفاوت حقیقت را از راه تصویر واقعه در لحظه‌های وقوع و پس از آن با فرم‌های متفاوت وقایع‌نگارانه به نمایش بگذارد. کتاب «آثار کلاسیک سینمای مستند» نوشته‌ی «ویلیام روتمن» با دقت و موشکافی به سراغ آثار مهم سینمای مستند کلاسیک رفته و با بررسی سکانس به سکانس و حتا پلان به پلان آن‌ها به اهمیت تاریخی ، زیبایی‌شناسانه و ارتباط دوسویه‌شان با مخاطبان پرداخته است. کتاب «آثار کلاسیک سینمای مستند» سعی دارد روی مسئله‌ی درک مخاطبان از این آثار و همه ی آن دستاوردهای عظیمی که سینما را تغییر دادند، بپردازد. روتمن در این کتاب همه‌ی آن شگفتی بزرگی که مخاطبان در مواجهه با حقیقت شاعرانه‌ی «نانوک شمال» به واسطه‌ی تماشای زیستن مردمی متفاوت در قطب شمال درمی‌یافتند یا همه‌ی آن وضعیت سهمناک و دور از باور زندگی مردم «لاس اوردس» اسپانیا در «سرزمین ناموعود» را با جزئیات فراوان شرح داده و تحلیل می‌کند که پس از آن با انگاره‌ای متفاوت و نو به سراغ تماشای فیلم‌های مستند برود و توان تشخیص خوب‌ها را از بدها پیدا کند.