(و گفتاری از منوچهر آتشی درباره‌ی کتاب) نویسنده : رضا صفریان بخشی از این کتاب : قسمت‌هایی از سروده‌ی بلند «بصیرت سایه‌ها» و من دلم تاریک بود به جستجوی نور کتاب می‌خواندم دلم تاریک‌تر شد به سراغ سخنوران رفتم در میان آنان برخی مرا به هیاهو نصیحت می‌کردند هیاهو و دیگر هیچ و هیاهو سخت بود ولی بسیار آسان ولی هیاهوی آسان حتی نیازمند جهل یا باور بود و جهل و باور ثمره‌ی یقین و یقین بی‌نیاز از هیاهو و لذا جستجوی هیاهو منجر به خاموشی بود .....