اگر نیک بنگریم خواهیم دید که در پسِ تمام انتخابها، رفتارها، روابط و بهطورکلی در تمام زندگیمان فقط به دنبال یک چیز هستیم: «آرامش». اما آرامش، جدا از اینکه آسان به دست نمیآید، چیزی نیست که اگر به دستش بیاوریم خیالمان راحت باشد که دیگر از بین نمیرود و هیچوقت ناآرام نمیشویم. بلکه آرامش ما هرلحظه در معرض تهدید است و ناچیزترین اتفاقات روزمره ممکن است ما را عصبانی و ناآرام کنند. برای همین باید یاد بگیریم و تمرین کنیم که آرامشمان را «حفظ کنیم». آلن دوباتن در این کتاب به قلمی شیوا و خواندنی و با استدلالهایی از منظرهای گوناگون از «حفظ آرامش» سخن گفته است؛ یعنی آرامش را مهارتی اساسی در زندگی دانسته که میتوان و باید تقویتش کرد و ارتقایش داد که ناگاه در ورطهی اضطراب نیفتیم و روابط و تعاملات و زندگیمان را تیره و تار نکنیم.