آیا شهر ایرانی، یا فراتر، زندگی شهری ایرانی، در دل تصاویر سینمایی فیلم های پیش از انقلاب حضور دارد؟ اگر حضور دارد، این چگونه حضوری است؟ پس زمینه است یا پیش زمینه؟ نقش جنبی دارد یا از شخصیت های اصلی فیلم است؟ نسبت این شهر و آن زندگی شهری با نووارگی (مدرنیته)، نوآوری (مدرنیسم) و نوپردازی (مدرنیزاسیون) اعمال شده، چگونه است؟ آیا تصاویر ثبت شده بیانگر سویه های مثبت و آرمانی نووارگی (مدرنیته) است یا وجوه منفی و مخرب آن را نیز تجسم می بخشد؟ آیا یکی از رایج ترین گفتمان های دهه های چهل و پنجاه خورشیدی، یعنی بازگشت به اصل، در این فیلم ها و تصاویر برداشت شده، پژواکی دارد؟ کتاب حاضر این پرسش ها را می کاود و می کوشد تا دست کم تصویری بیش و کم روشن از شهر و زندگی شهری به نمایش درآمده در این فیلم ها را تشریح کند، زمینه و زمانه را در کنار هم ببیند و شهر ایرانی این دوران را در چارچوب نووارگی ایرانی زمانه بازخوانی کند.