«من این قصۀ سالیان گذشته را از آن رو به دست ناشر می‏ سپارم که بی اختیار از زبان آزاد آن، حکایت عاری از نصایح اخلاقی آن، سودازدگی بوئنوس‏ آیرسی‏ اش، لذت می ‏برم، و نیز از آن رو که کابوسی که این قصه از آن زاده شد، هنوز بیدار است و در خیابان‏ ها پرسه می ‏زند.» -از یادداشت نویسنده بر رمان حاضر «هر کس کارهای کورتاسار را نخواند بدبخت است. نخواندن قصه ‏های او بیماری نامرئی خطرناکی است که به موقع خود می‏ تواند عواقب وحشتناکی به بار آورد. مثل اینکه کسی هیچ‏ وقت هلو را نچشیده باشد. چنین کسی کم ‏کم غمگین و غمگین ‏تر، و به طور چشمگیری رنگ پریده می‏ شود، و شاید به تدریج موهایش بریزد.» -پابلو نرودا «کورتاسار از چیزی فراتر از فکر نو یا تجربه‏ ای تازه سخن می ‏گفت: از طبیعت سراپا شاد و تازۀ هر لحظه، از تن، خاطره، تخیل مردان و زنان.» -کارلوس فوئنتس