ابوالحسن نجفی زبان‌شناس و مترجم نام‌آشنای ایرانی‌تبار بود. او در سال 1308 در نجف متولد شد. پدرش در آن زمان در نجف به تحصیل فقه مشغول بود. چند سال بعد پیش از آن‌که به سن مدرسه برسد، او و خانواده‌اش به ایران بازگشتند و در اصفهان ساکن شدند. نجفی تحصیلات اولیه و دبیرستان را در اصفهان به پایان رساند. سپس در دانشگاه تهران در رشته‌ی زبان فرانسه تحصیل کرد. پس از فارغ‌التحصیلی مدتی به تدریس در اصفهان مشغول شد. مدتی بعد به همراه عبدالحسین آل‌رسول و احمد عظیمی زواره‌ای انتشارات نیل را پایه‌گذاری کردند. چند سال بعد نجفی برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و در رشته‌ی زبان‌شناسی تحصیل کرد. او بیشتر در زمینه‌های ترجمه‌ی متون ادبی، زبان‌شناسی و ویرایش فعالیت می‌کرد. نجفی معمولاً با ترجمه‌ی فارسی کتاب «خانواده‌ تیبو» و کتاب‌های «غلط ننویسیم» و «فرهنگ فارسی عامیانه» شناخته می‌شود. کتاب مبانی زبان‌شناسی و کاربرد آن در زبان فارسی از اولین آثار تألیفی ابوالحسن نجفی پس از بازگشت از فرانسه است. او در این کتاب، مبانی زبان‌شناسی مدرن را با بیانی ساده شرح داده است. نسخه‌ی اولیه‌ی این کتاب در سال 1358 منتشر شد و در همان ابتدا موردتوجه اساتید ادبیات و دانشجویان قرار گرفت؛ طوری که نایاب شد. این کتاب چندین بار تجدیدچاپ و به عنوان منبعی درسی معرفی شد. ویرایش دوم این کتاب در سال 1371 به کوشش انتشارات نیلوفر منتشر شد. نجفی قصد داشته در ویرایش دوم، مباحث و موضوعاتی را شرح دهد که در این چندین سال به بحث زبان‌شناسی اضافه شده‌اند؛ اما ازآنجا‌که این کار زمان زیادی می‌طلبید تصمیم گرفت همان نسخه‌ی اول را با اصلاحات و مشروحی از گزیده‌ی نکات منتشر کند.13