نویسنده : امیرحسین آریان‌پور از دیرباز هم فلاسفه در این پهنه به پژوهشگری می‌پرداختند تا رمز و راز خردورزی و بنیادهای هویت و شخصیت انسانی را بشناسد و هم پزشکان آن را کاوش می‌کردند تا از اسرار پیدایش بیماری‌های روانی آگاه شوند و سلامت انسان را پاسداری کنند. روان‌شناسی همچون قلمروی از فلسفه و روان‌پزشکی به مثابه‌ی بخشی از دانش‌پزشکی، به موازات یکدیگر تکوین یافته‌اند. در این بستر، تالیف استاد دکتر امیرحسین آریان‌پور، فیلسوف دانشمند و جامعه‌شناس ایرانی، در قلمرو روان‌شناسی نه پدیده‌ای استثنایی، بلکه عین قاعده است، آن‌چه در این میان شگفت‌انگیزمی‌نماید، آنست که این اندیشمند توانا، طی نخستین کوششی که در ایران معاصر به مغز و قلب او انجام گرفته، توانسته است به اتکای داده‌های علمی روزگار خویش، نظام روان‌شناسی علمی، با انسجام و فراگیری بپردازد که تنها با نمودارهای روان‌شناسی کلاسیک، بومی و ملی ما هماهنگ است، بلکه با کارآمدترین نظام‌های روان‌شناسی که پیش یا پس از آن در سطح آکادمیک بین‌المللی فراهم آمده‌اند نیز برابری می‌کند. این کتاب مجموعه‌ای از هفت مقاله به قلم استاد دکتر امیرحسین آریان‌پوراست که در سال‌های 1355- 1351 خورشیدی در مجله‌ی روان‌شناسی ایران به چاپ رسیده‌اند. به نظر می‌آید استاد موفق شده‌اند مهم‌ترین دریافت‌هایی را که باید برای پرداخت یک نظام روان‌شناسی منسجم توضیح داده شوند، مورد بحث قرار دهند.