(حوادث سال 1385) نویسنده : داوود علیبابایی جلد دوم این کتاب به حوادث سال ۱۳۸۵، دومین سال ریاستجمهوری او پرداخته است. در بخشی از کتاب میخوانیم: اردیبهشت سال ۱۳۸۵ است. این بار نامهای از محمود احمدینژاد جنجالساز میشود. این نامه خطاب به محمد علیآبادی، رئیس سازمان تربیت بدنی است: «بخشی از مرغوبترین مکانهای تماشاگران در ورزشگاههایی که مسابقات فوتبال ملی و مهم برگزار میشود، به طور ویژه به بانوان و خانوادهها اختصاص یابد». پس از انقلاب سال ۵۷ ایران، زنان حق ورود به ورزشگاهها را ندارند. آنها بارها در مقابل استادیومهای ورزشی تجمع کرده و نسبت به این تبعیض اعتراض کردهاند. دستور احمدینژاد برای ورود زنان به ورزشگاهها، تیتر نخست برخی از روزنامههای ایران میشود. اما خیلی زود این دستور جنجالساز شده و با واکنش تند برخی از روحانیون روبرو میشود. برخی از مراجع مذهبی در مخالفت با این دستور رئیس جمهور آن را «حرام و فسادانگیز» اعلام میکنند. فریبا داودی مهاجر فعال حقوق زنان در آمریکا در این باره میگوید: «بعد از دستور احمدینژاد این نظر با مخالفت صریح علما روبرو شد و ما میتوانیم مخالفت علمایی همچون آیت الله صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی و مصباح یزدی را ببینیم و به خصوص خانم زهره صفاتی که به هر حال بانوی مجتهدهای هستند و در قم ساکن هستند، ایشان هم با این مسئله مخالفت کردند. خانم صفاتی گفتند که این کار زمینه بروز حرام را در جامعه ایجاد میکند، اگر چه که ما مخالف ورزش بانوان نیستیم.»
0 نظر