نویسنده : مجموعه نویسندگان گزیده و ترجمه : محمدجعفر پوینده مکتب بوداپست ، یک مکتب فکری است که در اصل اومانیسم مارکسیستی بود ولی ولی بعدها پسامارکسیسم و لیبرالیسم دگراندیش شد که در اوایل دهه ۱۹۶۰ در مجارستان ظهور کرد و به اصطلاح به جریان چپ نو مجارستان وابسته بود. اعضای آن دانشجویان یا همکاران جورج لوکاچ (۱۳ آوریل ۱۸۸۵–۴ ژوئن ۱۹۷۱) مجارستانی بودند. این مکتب نخست به سمت توسعه آثار لوکاچ در هستی‌شناسی اجتماعی و زیبایی‌شناسی گرایش داشت ولی به سرعت شروع به چالش کشیدن پارادایم مارکسیسم لوکاچ کرد، بنابراین نظریه انتقادی معاصر را بازسازی نمود. بیشتر اعضا بعدها مارکسیسم را رها کردند. طرفداران مکتب بوداپست همچنین از «دیکتاتوری بر فراز نیاز» کشورهای وابسته به شوروی انتقاد می‌کردند و بر همین اساس، اکثر اعضا آن توسط دولت مجارستان - وابسته به شوروی - تبعید شدند. امروزه در باقی مانده این جنبش عظیم در چپ جدید مجارستان سه جریان را می‌توان به تقریب متمایز کرد: 1 ـ جریانی که فرنس فهر, آگنش هلر, و جورج و ماریا مارکوش ـ تبعیدیان 'خود خواسته 'به استرالیا ـ آن را نمایندگی می‌کنند .کارهای آنان عملا تمامی پهنه علوم انسانی (فلسفه, جامعه‌شناسی, زیبایی‌شناسی, مردم‌شناسی, شناخت‌شناسی و جز آن) را در برد می‌گیرد .زایندگی فکری و ریشه‌یابی انتقادی در مارکسیسم از جمله ویژگی‌های این گروه بوده است. 2 - جریانی که امروزه "آندراش هگدوش " نماینده آن است .وی از ضرورت مبارزه برای اصلاحات درونی و در عین حال، گسترش انتقاد سرسختانه از نظام حاکم، پشتیبانی می‌کند .این جنبش "اصلاح کمونیسم " نام گرفته است . 3 - جریان پیرامون "جورج بنتس "و "یانوش کیش "که از مارکسیسم و به طور کلی از کار نظری دست کشیده و امروزه به روزنامه‌نگاری سیاسی در جناح مخالف اهمیت تعیین کننده‌ای می‌دهد .