نویسنده : علی عبدالرضایی این مجموعه شامل چهل و شش قطعه شعر سپید است.اشعار کتاب «خدایا مرا ببخش، حالا نه» تلفیقی از فرم‌های بلند و کوتاه است. علی عبدالرضایی در این کتاب فضاهایی تازه و متفاوت را نسبت به مجموعه‌های پیشین‌اش تجربه کرده است.پیش از این، از عبدالرضایی کتاب‌هایی مانند «پاریس در رنو»، «این گربه‌ی عزیز»، «جامعه»، «مادرد» و... منتشر شده است. این مجموعه با شعرهایی همچون «شاعر»، «پیاز»، «پاسورد»، «شامپو»، «چای سرد»، «انار»، «مرتاض»، « امریکا»، «زندگی جشن است»، «زیبایی‌شناسی مرگ»، «آلکاتراس»، «سیلویا»، «من تیم فوتبالم»، «مهاجرت نکرده‌ام»، «تو هم روزی مرا»، «فیل نری در طویله‌ای»، «روز دانه تگرگ است» و «تنهاییم چاه عمیقی‌ست» همراه است. شعری از این مجموعه : «دیدار» سال‌ها تند بگذرند و من لال شوم نه! کر بشوم نه کوری باشم لبِ خیابان عصا به دست تو مرا بشناسی دلت بسوزد دستم بگیری به آن سمت خیابان که رساندی تازه بفهمی هنوز دوستم داری