(در قانون آیین دادرسی کیفری 1392 و اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر) نویسنده : محمدمهدی رازقی این کتاب نگاهی دارد بر قانون حق آزادی متهم و اعلامیه جهانی حقوق بشر که توجه شان بر حقوق متهم معطوف است و به بررسی میزان تطابق آیین دادرسی کیفری اخیر با اصل حقوق بشر و ارائه راهکاری برای ایجاد توازن و هماهنگی بیشتر در این زمینه می پردازد. می توان اثر حاضر را به عنوان منبعی مستقل برای وکلا، قضات و حقوقدانان در زمینه حق آزادی متهم در روند دادرسی کیفری به شمار آورد و برای رفع نواقص موجود در قانون، مورد استفاده قرار داد. گزیده ای از کتاب : متاسفانه اعلامیه جهانی حقوق بشر، علیرغم اهمیت تاریخی و سیاسی که دارا است به خودی خود از اعتبار حقوقی برخوردار نیست؛ زیرا نه تضمیناتی به نفع فرد در بر دارد و نه ضمانت اجرایی علیه کشورها و نتیجه این که اعلامیه، مانند سایر اعلامیه های اصولی مجمع عمومی فاقد ارزش است. از این نظر اعلان رسمی حقوق بشر یک ادعانامه رسمی علیه رژیم های دیکتاتوری و خودکامه گذشته و وعده تضمین حقوق مزبور در برابر تجاوزات احتمالی که در آینده رخ می دهد، بوده است. مقدمه اعلامیه، متضمن مفاهیم و اندیشه های بنیادی است که الهام بخش نویسندگان اعلامیه در تدوین مواد شده است و متضمن اصولی همچون وحدت خانواده بشری، حیثیت ذاتی انسان، شناسایی حقوق ناشی از آن، برابری انسان ها و غیره است.