نویسنده : بنفشه رحمانی گورهای بی‌سنگ روایت‌هایی است از مبارزه و تلاش برای بچه‌دار شدن. سفری ‌است که درآن گاهی مسیرمان به اتاق‌های سرد معاینه‌ در مطب‌های زنان‌وزایمان می‌افتد و گاهی سر از شیرخوارگاهی درمی‌آوریم که در آن کودکانی منتظرند تا کسی آن‌ها را به سرپرستی قبول کند. بنفشه رحمانی در این کتاب ما را با عواطف زنانه‌ای آشنا می‌کند که کم‌تر کسی از آن‌ها حرف می‌زند. تجربیات تلخ‌وشیرینی را با ما در میان می‌گذارد که همیشه پشت پرده‌های حیا و تابوهای مرسوم جامعه پنهان بوده‌اند. شاهد تلاش‌های زنی هستیم که گویی بدون داشتن فرزند خود را کامل نمی‌داند و در تلاش برای پذیرش این موضوع مجبور است با سؤال‌هایی تلخ، عمیق و بنیادی مواجه شود و پاسخ شخصی خودش به آن‌ها را جست‌وجو کند: چرا «من» نباید بتوانم بچه‌دار شوم؟ آیا لیاقت مادر شدن را ندارم؟ آیا بدون بچه هم می‌توان خوشبخت بود؟ پس چه کسی رؤیاهای‌مان را ادامه می‌دهد؟ وقتی بمیریم در یادوخاطره‌ی چه کسانی به زندگی ادامه خواهیم داد؟ آیا زندگی بعد از مرگ در وجود بچه‌های‌مان ادامه پیدا می‌کند؟ آیا معنای جاودانگی این است؟