نویسنده : علی‌اشرف درویشیان «سال‌های ابری» رمانی ۲ جلدی است که وقایع آن در فاصله‌ی سال‌های ۱۳۲۰ تا ۱۳۵۷ می‌گذرد. درویشیان در این اثر با روی‌کردی سیاسی و مبارزه‌جویانه به ایران دهه‌های ۲۰ تا ۵۰ پرداخته است. نویسنده در این اثر درونمایه‌های آثار قبلی‌اش را بار دیگر به کار می‌گیرد و آن‌ها را بر پهنه گسترده‌تری از تاریخ و زندگی به نمایش می‌گذارد. از این‌رو، خواننده‌ی آثار پیشین درویشیان فضا و بسیاری از حوادث داستان را آشنا می‌یابد. این امر قابل توجیه است اگر به قصد نویسنده توجه داشته باشیم. در صفحه ۱۲۸۸، یکی از قهرمانان رمان به راوی می‌گوید: «تاریخ مبارزات مردم ما همه‌اش بریده‌بریده است و تشکیل شده از یک سلسله قطع رابطه. ما با انقلاب مشروطه چه رابطه‌ای داریم؟ از قیام‌های قبل از مشروطه چه می‌دانیم؟ پس از مرداد سی ‌و ‌دو چه اندازه از تجربه‌هایی را که با خون و زندان و شکنجه به دست آمده، نگهداشته‌ایم؟ همیشه پا در هوا بوده‌ایم. بدون تکیه‌گاه، بدون آگاهی از گذشته.» تمامی سعی نویسنده در این رمان زندگینامه‌ای، صرف آگاهی دادن از گذشته به خوانندگانی می‌شود که آن سال‌ها را نگذراند‌ه‌اند و با آن ماجرا‌ها درگیر نبو‌ده‌اند. زندگینامه‌نویسی نوعی تاریخ‌نویسی است. درویشیان نیز از ورای شرح حال شریف داوریشه تاریخ معاصر را مرور می‌کند. او در «سال‌های ابری» چگونگی تحول اجتماعی را با شرح شکل‌گیری شخصیت و عقاید قهرمان اثر در‌می‌آمیزد. «سال‌های ابری» رمانی ۲ جلدی است که وقایع آن در فاصله‌ی سال‌های ۱۳۲۰ تا ۱۳۵۷ می‌گذرد. درویشیان در این اثر با روی‌کردی سیاسی و مبارزه‌جویانه به ایران دهه‌های ۲۰ تا ۵۰ پرداخته است. نویسنده در این اثر درونمایه‌های آثار قبلی‌اش را بار دیگر به کار می‌گیرد و آن‌ها را بر پهنه گسترده‌تری از تاریخ و زندگی به نمایش می‌گذارد. از این‌رو، خواننده‌ی آثار پیشین درویشیان فضا و بسیاری از حوادث داستان را آشنا می‌یابد.