نویسنده : جواد جواهری این قصه‌ها بیشترشان در سفر نوشته شده‌اند. در آن‌ها رخوت و شتاب مسافری است که بیرون از زمان ایستاده است. وقتی جهان تصویر بیضی ابرآلودی بیش نیست، یا منظری ناپایدار پشت پنجره‌ای شتابان. سفرهای ناگزیر، داستان‌های لجوج. شاید در مسافر مضاعف رازی باشد که باید و یا نباید بر آن دست نهاد. لجوج، چرا که خودشان را تحمیل کردند. لجوج، چرا که به سرنوشت محتوم قصه‌های دیگر دچار نشدند. دفتری که در گوشه‌ای از یاد می‌رود. حافظه‌ی فراموشکار رایانه‌ای. چاشت روزمره‌ی غول صبور زمان.