نویسنده : ژرژ لوفور ترجمه : مریم هاشمیان انقلاب فرانسه در 1789 رویدادی بود دوران‌ساز با پیامدهایی ژرف هم برای مردم فرانسه و هم برای مردم جهان. با این‌همه، بازدیدکنندگان از پاریس اغلب از خود می‌پرسند چرا نمی‌توانند اثری از باستیل بیابند؛ همان قلعه‌ی قرون‌وسطایی که تسخیرش در 14 ژوئیه‌ی 1789 چشم‌گیرترین لحظه‌ی انقلاب به شمار می‌آمد. «فاتحان باستیل»، که مصمم به تخریب نماد استبداد بودند، بلافاصله این سازه را ویران کردند، حتی ستون وسط میدان شلوغ باستیل هم ربطی به 1789 ندارد: این ستون یادبود کسانی است که در قیام دیگر یک نسل بعد، «انقلاب ژوئیه»‌ی 1830 جان باختند. میراث انقلاب فرانسه نه در بناهای تاریخی بلکه در آرمان‌های آزادی، برابری و عدالت یافته می‌شود که هنوز هم الهام‌بخش دموکراسی‌های مدرن است. فرانسوی‌ها در 1789 فقط برای استقلال ملی خود نمی‌جنگیدند: آن‌ها می‌خواستند اصولی را بنا کنند که اساس آزادی انسان‌ها در همه‌جا باشد. کتاب حاضر، که بنا به سنت مکتب تاریخی آنال نوشته شده، با جزئیاتی تحسین‌برانگیز این آمال و آرزو را در زندگی زنان و مردان فرانسوی در آستانه و در خلال انقلاب فرانسه شرح می‌دهد. قوت تحلیلی و شرح توصیفی نویسنده با نگاهی بی‌پیش‌داورانه‌ این کتاب را، که در دو جلد منتشر می‌شود، به منبعی غنی برای بررسی انقلاب کبیر فرانسه بدل می‌کند.