نویسنده : اولریش مارزلف ترجمه : باقر قربانی‌زرین مارزلف پژوهشگری آلمانی است که در ایران تحصیل کرده و علاقه ویژه ای به ادبیات عامیانه ایران دارد. کتاب طبقه بندی قصه های ایرانی او برای اهل فن آشناست. او در مقدمه کتاب می گوید که وقتی در حال تحقیق درباره قصه های عامیانه فارسی بوده با بهلول آشنا و از همانجا به او علاقه مند می شود. البته او این علاقه را فراموش نکرده و بخاطر آن مشغول تحقیق می شود که نتیجه اش کتابی به زبان آلمانی درباره بهلول است که در سال ۱۹۸۳ میلادی به چاپ می رسد. اما در مرحله تکمیل کتاب و ترجمه آن به فارسی کار دقیق و چند جانبه ای توسط دکتر قربانی صورت می گیرد که باعث می شود کتاب حاضر که به زبان فارسی در دسترس ماست از چندین جهت کامل تر از نسخه آلمانی آن باشد. قربانی در تکمیل کتاب حکایات و نوشته های غیرمستند را حذف کرده و با دقت فراوان سعی کرده تا اطلاعات روشن و قابل استنادی از بهلول پیدا کند و با پژوهشی دقیق تر حدود ۳۰ حکایت به حکایات اولیه اضافه کرده. با مطالعه کتاب با بعد دیگری از شخصیت بهلول آشنا می شویم که کمتر شناخته شده از جمله اینکه بهلول شیعه و راوی حدیث بوده و از شاگردان امام جعفر صادق به حساب می آمده. علت بسیاری از گرفتاریهای او تمایلات شیعی و انتقادات سختی بوده که می کرده و علاوه بر حکایات، اشعار زیادی نیز از او به جا مانده که نشان از ادیب بودن او دارد. مهمتر از همه اینکه علت تظاهر او به دیوانگی - یا یکی از دو دلیل به دست آمده در این رابطه - فرار از پیشنهاد هارون‌الرشید مبنی بر پذیرفتن سمت قاضی القضاتی بغداد بوده است.