نویسنده : سیروس پرهام این کتاب چند نسل پی در پی را با ادبیات ریالیستی و ضد ریالیستی در ایران و افغانستان آشنا کرد و در برابر نویسندگان و شاعران رسالت بزرگ آگاهی‌دهی برای اجتماع به ستم رفته و به ظلمت خوابیده را گذاشت و در دامنش جوانان زیادی را با روحیه ستم‌ستیزانه تربیت نمود. از این لحاظ، خواندن این کتاب دارای اهمیت فوق‌العاده بوده و یکی از مراجع ادبی عصر ما محسوب می‌شود. واژة‌ «رئالیسم»، به‌ معنای «واقع‌گرایی»، از لغت‌ «real» مأخوذ است‌ که‌ آن‌ واژه‌ از «res» لاتین‌ مشتق‌ است‌ که‌ به‌ معنای «شیء» است، و «reality» از همین‌ کلمه‌ مشتق‌ شده‌ است‌ که‌ به‌ معنای اشیای واقعی یا واقعیت‌ است. «رئالیسم» معانی اصطلاحی گوناگون‌ دارد. رئالیسم‌ در هنر و ادبیات‌ با رئالیسم‌ در اخلاق، حقوق‌ و سیاست‌ فرق‌ دارد. و رئالیسم‌ در فلسفه‌ با رئالیسم‌ هنری، حقوقی، اخلاقی و سیاسی متفاوت‌ است. هم‌ چنین‌ رئالیسم‌ در فلسفه‌ و معرفت‌شناسی گونه‌های چندی دارد که‌ در این‌ کتاب‌ به‌ برخی از آنها اشاره‌ خواهد شد... رئالیسم‌ در هنر به‌ معنای التزام‌ به‌ انعکاس‌ واقعیت‌ بیرونی در صحنه‌ تصویر و نمایشی هنری است، خواه‌ واقعیت‌ نمایش‌ داده‌ شده‌ زشت‌ باشد یا زیبا، خوب‌ باشد یا بد. بنابراین‌ رئالیسم‌ در هنر به‌ معنای تخیلی نبودن‌ در هنر و عمل‌ هنری است. هنرمند رئالیست‌ کسی است‌ که‌ واقعیت‌ را در هنر به‌ تصویر میکشد، و در پی تغییر واقعیت‌ بیرونی در آینة‌ هنری نیست. رئالیسم‌ هنری در مقابل‌ ایدئالیسم‌ هنری قرار دارد. هنرمند ایدئالیست‌ در پی آرمان‌ها، اهداف، و احیاناً‌ احساسات‌ و تخیلات‌ در هنر است.