برشی از متن: فرانک گریفل غزالی را در مرکز پیشرفت‌های الهیات فلسفی قرار داده و معتقد است سعی غزالی بومی‌سازی فلسفه‌ی ارسطویی در کلام اسلامی و تلفیق آن دو بوده است. به عقیده‌ی گریفل، غزالی با منطق و جهان‌شناسی ارسطویی مخالف نیست. با این همه، وقتی غزالی به نظم و کمال جهان، «سلسله‌ی موجودات منظم» و نسبتشان با علم، اراده و قدرت ازلی خدا می‌پردازد، بهره‌گیری وی از ابن‌سینا چندین سوال را پیش می‌آورد. وی نسبت به پیشینیان متکلمش، علاقه‌ی بسیار بیشتری به کیهان‌شناسی نظری نشان می‌دهد و در آثار مختلف به تفصیل از آن بحث می‌کند.