نویسنده : آرتور کوپیت ترجمه : عاطفه پاکبازنیا این نمایشنامه یکی از مطرح ترین نمایشنامه‌های ادبیات نمایشی آمریکا و جهان است که انتشارش موجب شد منتقدین آرتور کوپیت را ادامه دهنده راه ابزوردیست‌های دهه های ۵۰ و ۶۰ اروپا تلقی کنند. بعد از انتشار این نمایشنامه بود که اتفاقات خوبی برای کوپیت افتاده و به عنوان یک نمایشنامه‌نویس موفق، مطرح شد. داستان این نمایشنامه درباره یک مادر و پسرش است که به تازگی بالغ شده است. این دو مدام از شهری به شهر دیگر سفر کرده و جسدِ پدر مرده خانواده را با خود حمل می کرده و در یک کمد آویزان می‌کنند. این نمایشنامه مرز بین فانتزی و رئالیسم را طی می‌کند و نهایتا به بازنمایی یک جهان پوچ می‌رسد. یکی دیگر از ویژگی‌های این نمایشنامه، این است که در عین داشتن مولفه های رئال، دارای مشخصه های سوررئالی چون ماهی در تنگ و گل‌های گوشتخوار است که جزو شخصیت های نمایش بوده و دارای دیالوگ هستند.