(مسائل شعر 2) نویسنده : یدالله رویایی شاعران بزرگ همیشه نثر نویسان بزرگی بوده اند. چرا که از پس آنهمه تجربه های شعری، سرانجام حاکم آن حاکم نامرئی، نحو، شده اند، و به زبانی در داخل زبان دست یافته اند. من فکر می کنم دو زبان دارم چون شیوه ی نثر من جزئی از محتوای متن من است. این را شاعر امروز باید بتواند به خود بگوید … ما باید حرکت چیزها را جانشین شباهت چیزها بکنیم، در نگاه شاعر حجم گرا دیگر چیزی شبیه چیزی نیست، بلکه فاصله ای را فاصله ای دیگر طی می کند. و در این طی است که ما صراحت های پیش رو را پشت سر میگذاریم تا به چیزها آن چیزی را که ندارند بدهیم. و این گونه است که در نگاه ما نظام استعاره بهم می ریزد، و آنچه بر زبان ما جاری می شود همان چیزی است که ما بر آن جاری هستیم، یعنی حرکت ذهن در زبان، و نه واقعیتی کنار واقعیتی …. از متن کتاب