«آزاردیدن از خاطرات یک چیز است و به خاطر آوردن آن‌ها با صدای بلند یک چیز دیگر. عزیزم، شاید بهتر باشد که تاریخ را همان طور که هست، یک گوشه رها کنیم. یادآوری زیاد خاطرات ثبات شخص را برهم می‌زند و حال و چیزهای کمی‌را که از آینده باقی مانده حریصانه می‌بلعد.» همه ی ما به نوعی روایتگر تاریخ هستیم و در هر دوره‌ی زمانی بیان خاطرات فردی از یک رویداد، به نویسندگان و تاریخدانان کمک کرده تا آثارشان را خلق کنند. کریستینا گارسیا نویسنده کوبایی تبار آمریکایی – در کتاب اینجا در برلین برای شنیدن روایت اشخاصی که جنگ جهانی در کتاب دوم را لمس کرده اند به برلین سفر کرده و خاطرات آن‌ها را شنیده و نوشته است. گارسیا که تجربه ی حرفه‌ی خبرنگاری را نیز دارد، با استفاده از شخصیتی بی‌نام که در کتاب با اسم «مهمان» آن را می‌شناسیم با افراد روایت اینجا در برلین مصاحبه و خاطراتشان را داستان گونه بیان می‌کند. افرادی است که یا جنگ را به چشم دیده اند یا بعد از جنگ متولد شده و از تبعات آن بی‌بهره نمانده‌اند. این کتاب که آخرین اثر نویسنده است به چهارده زبان ترجمه و با استقبال مخاطبان و منتقدان مواجه شد. اینجا در برلین جز ده اثر برتر سال 2017، کتاب تقدیر شده‌ی انجمن کتابخانه‌ی آمریکا (ALA) در سال 2018، کتاب منتخب سردبیر نیویورک تایمز، کاندید دریافت مدال اندروکارنگی بوده است.