(کاوشی در مفهوم شناسایی و انضمامیت سوژه‌ی سیاسی) نویسنده : حمید ملک‌زاده چه گونه رابطه‌ای میان شکل هستی اجتماعی انسان، ارتباط او با خویشتن و مفهوم «دیگری» وجود دارد؟ شکل حضور انسان در جهان از مجرای کدام دستگاه شناخت‌شناسا‌نه‌ تنظیم و به او منتقل می‌شود؟ وقتی از کلمه ی من استفاده میکنیم دقیقاً چه تصوری از این واژه در ذهن می‌پرورانیم؟ در واقع، محدوده‌ای که برای اشاره کردن، معرفی و نشان دادن آن از واژه ی «من» استفاده می‌شود، به چه محدوده ی شناخت‌شناسانه‌ای اشاره دارد؟ این محدوده تحت چه فرایندی معین می‌شود، مکانیسم‌های غیریّت‌سازی در فرد، چه رابطه‌ای با شکل‌گیری فهمش از بخشی از جهان به‌عنوان «خود» دارند؟ چه قوانین یا قواعدی به‌شکل رابطه ی این محدوده با دیگران نظارت میکنند؟ چه نیّتی در پس تلاش انسان‌ها برای ایجاد تمایز در میان خودشان با دیگری وجود دارد؟ و در نهایت این سوآل اساسی که تحت چه نیرویی «خود»های تمایزیافته ی بشری ــ چه در سطح اجتماعی و در قالب گروه‌هایی از افراد، چه در سطح فردی و در قالب هویت‌های مجزای فردی ــ تلاش میکنند تا ویژگی‌های تمایزیافته ی خود را به دیگران معرفی کنند؛ تا مورد شناسایی قرار بگیرند؟ کتاب "من یک «نه ـ دیگران» هستم ،کاوشی در مفهوم شناسایی و انضمامیت سوژهی سیاسی"از حمید ملک‌زاده کوششی است برای پاسخ به این پرسش ها. حمید ملک زاده در این کتاب قصد دارد شکلی از زندگی را به‌عنوان یک مدل برای خوانندگانش به تصویر بکشد که در جریان آن شکل‌گیری مفهوم خویشتن در فرد انسانی را مورد بررسی قرار دهد. همچنین این آرزو را در سر می‌پروراند که بتواند، با ارائه‌ی تصویری از نوعِ با هم بودن افراد انسانی درون یک وضعیت، روابط مبتنی بر سلطه را به‌عنوان شکلی منطقی از روابط میان انسان‌ها با یکدیگر نفی کند، و مدل مطلوب زندگی اجتماعی را از درون زندگی انسان‌ها با یکدیگر به‌شکلی انضمامی استنتاج نماید.