نویسنده : حسن قاضی‌مرادی «تا حالا از خود پرسیده ایم چرا ما آنقدر که دوست داریم حرف بزنیم، میلی به گوش سپردن به سخن دیگران نداریم؟ کتاب امروز از ضرورتی حیاتی سخن می گوید: گفت و گو. از نگاه نویسنده این کتاب، گفت ‏و گو، روند پیشبرد مفاهمه و روشنگرى درباره موضوعات‏ مشترک از طریق با هم ‏اندیشى است. گفت و گو، ارتباط کلامىِ دموکراتیک است. ...امروزه جامعه ما دردوره تاریخى گذار از جامعه سنتى به جامعه مدرن یا متجدّد قراردارد. این گذار تاریخى متحقق نمى ‏شود مگر با پیش گرفتن روند دموکراسى ‏سازى در همه‏ عرصه ‏هاى زندگى اجتماعى و فردى. و به میزانى که ما مردم بکوشیم گفت ‏وگو را درک کنیم و آن را در مناسبات اجتماعى‏ مان به کار ببریم، روند دموکراسى ‏سازى عمومى جامعه پیش مى ‏رود. در فصل اول کتاب حاضر تعریفی از تک‌گویی و مشاجره و ویژگی‌ها و پیش‌نیازهای آنها ارائه می‌شود. فصل دوم اختصاص به بررسی جلوه‌هایی از تک‌گویی در فرهنگ سیاسی، اجتماعی، عرفانی و نیز در ادب فارسی دارد. در فصل سوم با تعریف گفت‌وگو به عنوان ارتباط کلامی خاص و پیش‌نیازهای آن، مولفه‌های ارتباط گفت‌وگویانه، در تضاد با اصول ارتباط غیرگفت‌وگویانه مطرح می‌شود. پی‌گفتار کتاب بحثی است بر محور ارتباط گفت‌وگو، دموکراسی و عشق.