نویسنده : جورج پولیا ترجمه : پرویز شهریاری خالق اثر حاضر، پولیا، همواره از دید و زاویه ای نوین و همیشه آشنا به مسائل ریاضی نگاه کرده است، او از ریاضیات در حال ساخته شدن سخن به میان آورده و هر مسئله را به گونه ای بیان نموده که مخاطب را به تامل وا می دارد و او را با این پرسش مواجه می سازد که آیا تا کنون این واقعیت ریاضی را می دانستم یا خیر. وی در “خلاقیت ریاضی” بذرهای اندیشه خود را با ذکر مثال هایی فراوان در ذهن معلم و دانش آموز می پروراند، با نوآوری مرزهای علم را در هم می شکند و هنر کشف کردن را آموزش می دهد. گزیده ای از کتاب : «مسئله های کلامی»،‌ که در برنامه دبیرستانی وجود دارد، از نظر یک ریاضی دان بی محتوا است، ولی از نظر دانش آموز و حتی معلم، بی محتوا نیست. ولی گمان من این است که، اگر معلم تلاش خود را در جهت روشن کردن همین توصیه های دکارت- که قبلا آوردیم- بگذارد و آنها را با اوضاع و احوال دبیرستانی تطبیق دهد، می تواند از دشواری ها و دام هایی که، ضمن حل این گونه مسئله ها پدیدار می شود، نجات پیدا کند. در درجه اول، دانش آموزان باید از حل مسئله هایی که، به خوبی و آن طور که شاید و باید، از آنها سردرنمی آورند، صرف نظر کنند. در مرحله ای، می توان آزمایش کرد که، آیا دانش آموزان مسئله را می فهمند؟ آنها باید بتوانند درباره مسئله حدس بزنند، مجهول ها و معلوم ها را تشخیص دهند و «با بیان خود» شرط را روشن کنند. اگر آنها بتوانند، دانسته و فهمیده، این کار را انجام دهند، آن وقت می توانند به اصل کار بپردازند.