(بناهایی برای زیستن در فلات ایران) نویسنده : الیزابت بیزلی ،مایکل هارورسن ترجمه : مهدی گلچین‌عارفی ،نگار صبوری هنر معماری یکی از هنرهای ایرانیان است که تاکنون بدان توجه ویژه ای شده است. در این زمینه آثار متعددی نوشته شده است، اما آنچه که تاکنون بدان پرداخته نشده هنر ونبوغ ایرانیان در معماری برای زندگی با بیابان است. این پهنه وسیع خشک که بخش قابل توجهی از فلات ایران را تشکیل داده است. در این کتاب به سنت بومی ای پرداخته شده است که بیشتر در بناهایی قابل مشاهده است که از مطالعات تاریخی معماری به دور مانده اند، هنر و نبوغی که لازمه ی ایجاد بناهایی ویژه است که زندگی در این محیط بیابانی با آب و هوای خشک را فراهم می سازد و تمدنی درخور توجه ایجاد می کند. گزیده ای از کتاب : این کتاب درباره زندگی “با” بیابان است نه “در” بیابان با شهرها و روستاهای حاشیه بیابان و واحه ها سر و کار دارد و نه با گذرندگان از بیابان و زندگی بیابان گردان. شاید بگویند مانند این است که کتابی درباره ی بندرها و اسکله ها و جزیره ها باشد و نه کشتی ها و دریانوردانی که از دریا می گذرند. درباره معماری ایران بسیار نوشته اند، از مسجدها و کاخ ها گرفته تا مقابر و کوشک های باغ ها. اما موضوع این کتاب سنت بومی ای است که در بستر زندگی در زیستگاه های ایران پا گرفته است…