نویسنده : منیر مهریزی‌مقدم همانند کوهستان، محکم و استوار زندگی همان حکم را دارد: به تو چیزی را پس میدهد که از تو گرفته است... همچون انعکاس صدای ما در میان کوه‌ها و این یک اتفاق نیست همه این‌ها، تمام و کمال و بدون کم و کاست بازگشت وجود ما هستند. اگر قبول میکردم که شنیدن حقیقت تلخ اگرچه آزاردهنده، بهتر بود از دروغی که شنیدم و آ‎رامم کرد، امروز این‌جا نبودم. دروغی که خود باورش کردم. من فقط نخواستم واقعیت را ببینم و قبول کنم شرایط امروز انعکاس صداهای گذشته و چشم‌های بسته من بر زندگی بود.