نویسنده : جلیل صفربیگی انتخاب : فرهاد شاهمرادیان جلیل صفربیگی از شاعران نامور در قالب رباعی است؛ شاعری که به صورت اختصاصی به این قالب پرداخته، آن را جدی گرفته و در آن صاحب سبک و اعتباری ویژه است، به طوری که او را از چند رباعی‌سرای معروف این سال‌ها می‌توان به حساب آورد. آثار جلیل صفربیگی متعدد است و البته کم‌حجم. ده کتاب از این شاعر در سلسلۀ «شعر امروز» انتشارات سپیده‌باوران منتشر شده است، یعنی «و»، «هیچ»، «کم کم کلمه می‌شوم»، «اونویسی»، «سونات بلوط»، «گاوصندوق بر پشت مورچۀ کارگر»، «هزج مثمن اخرب مکفوف مجبوب»، «نت‌های تنهایی»، «انجیل به روایت جلیل» و «شین» با همۀ وفور رباعی‌های این شاعر پرکار و تعدّدی که آثار او دارد، در کار او احساس یکنواختی و ملال‌انگیزی نمی‌شود، شاید از این روی که هم در عرصۀ تکنیک و مهارت‌های بیانی صاحب ابتکار است و هم در حوزۀ محتوایی، شعرش گسترۀ خوبی دارد. این آثار او نیز هر یک در یک دایرۀ محتوایی می‌چرخد. آنچه در شعرهای مذهبی شاعر به خوبی هویداست، دغدغه‌های فکری و اجتماعی شاعر و پیوند وقایع مذهبی صدر اسلام به انسان‌های امروز و نقد انسان امروز بر این مبناست. اما چنان که گفتیم، شعر جلیل صفربیگی در کنار تنوع محتوایی، کشف‌ها و هنرمندی‌ها هم بهره‌مند است و این همه، رباعی‌هایش را مطلوبِ دوستداران این قالب ساخته است. استفاده از واژگان و اصطلاحات محاوره، عناصر معمول زندگی و حتی بعضی پدیده‌هایی که کمتر در شعر کلاسیک ما دیده شده‌اند، خیلی از شعرهای او را از آشنایی‌زدایی‌هایی برخوردار کرده است: عمری است اسیر صحنه‌سازی هستیم از بازی سرنوشت، راضی هستیم داریم به دور خودمان می‌چرخیم مانند قطار شهر بازی هستیم