نویسنده : آنتوان دوسنت اگزوپری ترجمه : پرویز شهدی زمین بیش از همه کتاب ها به ما می آموزد. چون در برابرمان ایستادگی می کند.انسان موقعی که به سد و مانعی بر می خورد می تواند به موجودیتش پی ببرد. ا ما برای رسیدن به این منمظور ابزاری لازم دارد. رنده ای یا گاوآهنی باید داشته باشد. برزگر با شخم زدن ، اندک اندک رازهایی را از دل زمین بیرون می کشد و حقیقتی که به آن دست می یابد جهان شمول است. هواپیمان هم که وسیله ای برای ارتباط خطوط هوایی است انسان را با همه مسائل قدیمی رودررو می کند. من همواره تصویر اولین شب پروازم را در آرژانتین جلو چشم دارم. شبی تاریک که فقط روشنایی های اندک و پراکنده ای در دل صحرا مانند ستاره ها سو سو می زدند.