نویسنده : مهری باقری این کتاب در دو بخش تدوین شده است. تحول زبان، علت تحول و دگرگونی‌های زبانی که شامل انواع زبان‌ها و خانواده زبانی، ادوار تاریخی تحول زبان‌های ایرانی، دوره باستان، دوره میانه، دوره جدید می‌شود، در بخش اول مورد بحث قرار می‌گیرد و بخش دوم به بررسی مختصر دگرگونی‌های آوایی زبان فارسی از دوره باستان تا دوره جدید و بررسی دگرگونی‌های تاریخی دستگاه صرفی و نحوی زبان فارسی می‌پردازد. در بخشی از پیشگفتار کتاب آمده: «تاریخ زبان، دانش نوینی است که در میان علوم عدیده انسانی، موقعیت خاص و قابل توجهی یافته است. پیش از تکوین علم جدید زبان‌شناسی در سال‌های آغازین قرن بیستم، با توجه به اهداف بررسی‌ها و پژوهش‌های زبانی، این علم به دو شاخه اصلی یعنی زبان‌شناسی توصیفی و زبان‌شناسی تاریخی تقسیم شد و از آن پس، تحقیق و تتبع درباره پیشینه زبان‌ها، صورت‌های مختلف هر زبان در زمان‌های مختلف، شناخت تغییرات و تحولات زبان‌ها و یافتن قواعد و قوانین حاکم بر این تحولات، در محدوده کار زبان‌شناسی تاریخی قرار گرفت. زبان‌شناسی تاریخی، در میان علوم انسانی دیگر از اعتبار ویژه‌ای برخوردار است. هر زبان در هر زمان، به صورت آینه‌ای است که می‌تواند بافت و ساخت جامعه خاص آن عهد را در خود منعکس کند. بدین ترتیب بسیاری از مشکلات و مسائل ادوار گذشته و مبهمات مربوط به تاریخ، جامعه‌شناسی، مردم‌شناسی، قوم‌شناسی، فرهنگ و ادبیات، به کمک مکتوبات بر جای مانده از زبان آن جامعه، گشوده و روشن می‌شود.»