نویسنده : دنیس مریت‌جونز ترجمه : فرناز فرود شاید در نتیجه ی دشواریها به خوبی آموخته باشیم. آن قدر که فکر می کردیم، اختیاردار زندگی مان نیستیم، به ویژه اگر از آن اشخاص بوده ایم که با وجود انجام همه ی کارهای درست باز هم زندگی مان جلوی چشم مان فرو پاشیده است. چه می شود اگر یاد بگیریم با (نمیدانم) آسوده باشیم و این امکان را غنیمت بشماریم که آینده سرشار از رمز و راز، شور و شوق و فرصت های بی شمار است؟ چه میشود اگر کشف کنیم الگویی نو می تواند رضایت بخش تر از الگوی اشنای ما باشد؟ عاشقانه همراه با (من نمی دانم) زنگدی کردن، هنری است که همه ی ما می توانیم در آن مهارت بیابیم و کتاب (هنر نامطمئن بودن ) راهنمای بسیار مناسبی در این زمینه است.