نویسنده : صادق بیات وقتی در ظلمت غوطه وری، پیوسته به اوامر ذلت بخش نفس گردن می‌نهی. نفرتت را از چنین زندگی فاش می‌سازی و عداوت و دشمنی را به هم‌سفرانت اعلام می‌داری. اما اگر بتوانی به آن آزادی برسی، از زندگی‌ای که در محدودیت‌ها و پستی‌ها به سر می‌بردی، اوج می‌گیری. این کتاب، دلتنگی‌ها و بی‌قراری‌ها را مورد کاوش قرار داده است و آن انسان کمال یافته‌ای را که در پس همة این ناامیدی‌ها و رخوت‌ها انتظار می‌کشد، مژده و بشارت می‌دهد. انسانی که در گرماگرم آشوب و تشنج، همواره آن آرمان و هدف را مدنظر می‌گیرد و به آن نوری که از آگاهی درونش او را احاطه می‌کند، خشنودی‌اش را اعلام می‌دارد. از مواهب و لذایذ دنیوی، به‌‌ همان ذخیرة معنوی آگاهی چشم دوخته و لذت را در لذت آگاهی ترسیم می‌نماید.