(جایگاه اندیشه‌های روحانی روشنفکر آزاداندیش آیت‌الله سید محمدباقر درچه‌ای) نویسنده : داوود علی‌بابائی نوشتار تخت فولاد با شرح دادن کوتاهی از زندگانی آیت الله سید محمدباقر درچه ای شروع شده همچنین استادان، شاگردان، تالیفات و خصوصیات اخلاقی ایشان معرفی شده است . در ادامه حکایت هایی درباره سید محمدباقر درچه ای گرد آمده و دیدگاه وی در باب موضوعاتی چون شفاعت، معجزه، توحید، عقل تشریح می شود. نقطه برجسته در زندگی این مجتهد و مدرس بزرگ آن است وی عالمی ‌مهذب و دانشمندی معتدل و در معتقدات شیعی خود به دور از افراط و تفریط بوده و از این جهت، امتیاز قابل ملاحظه‌ای بر بسیاری از عالمان و روحانیان دیگر این دوره دارد. این نکته دقیقا همان چیزی است که ما در این مقال به آن نیازمندیم. این گرایش مرحوم درچه‌ای در برخی از شاگردان وی وضوح بیشتری داشت که از آن جمله آیت الله مرحوم حاج آقا رحیم ارباب از اساتید و علمای زبده اصفهان بود که تا پایان عمر اصفهان مشغول به تدریس بود و به رغم جایگاه علمیاش در میان علمای این شهر هیچگاه عمامه بر سر نگذاشت تحت تأثیر مرحوم درچه‌ای بود. آقای درچه‌ای به طور آشکاری در بحث امامت، دایره اعتقاد به ولایت را محدود نگاه می داشت. مرحوم درچه‌ای میکوشید تا اهمیت توحید را به همگان گوشزد کند و هرگاه میخواست درباره اهمیت موقعیت ائمه(ع) سخن بگوید ابتدا از توحید سخن میگفت. آقا حسن مدرس از شاگردان وی که عمری طولانی کرد و تا این اواخر زنده بود میگوید، از استاد درباره مقام اهل بیت پرسیدم. ایشان فرمودند، شب قدر در این باره در منبر مطالبی خواهد گفت. آن شب ابتدا درباره توحید به تفصیل سخن گفت و از آنجا بود که سخن را به مقام و عظمت ائمه اطهار(ع) رساند...