(مجموعه اشعار) نویسنده : علیرضا طبایی پنج قطعه شعر بلند نیمایی را درباره ایران شامل می‌شود ودر انتها نیز پی‌نوشت این سروده‌ها آمده است. «سیمای آریایی ایران»، «خلیج فارس»، «شیر شترخواران»، «بزرگ قبیله» و «مادرم؛ ایران» عنوان شعرهای این کتابند. طبایی در آغاز مقدمه‌ای که با عنوان «ایران هماره، ایران خواهد ماند...» نوشته است: «شعر متعهد، دغدغه زندگی انسان امروز دارد و نگران سرنوشت قبیله آدمی است و شاعر، زبان روزگار خویش و قصه‌پرداز مردمی است که بر روی این کره خاکی؛ کوله‌بار سرنوشتی محتوم یا تحمیلی را، چونان صلیبی، بر دوش می‌کشند.» در بخش پی‌نوشت شعرهای این مجموعه برای هر شعر نام‌ها و اصطلاحات ناآشنایی که در آن سروده به‌کار رفته، توضیح داده شده است. «داردانل»، «پرومته»، «شاپور ذوالاکتاف و انوشیروان»، «والریانوس» «ماه نخشب» و «جعبه‌های خالی» برخی از نام‌ها یا اصطلاحاتی هستند که در بخش پی‌نوشت کتاب شرح داده شده‌اند.