نویسنده : تئودور آدورنو، پییر ماشری، اتین بالیبار، ایتیون هلملینگ، بنیامین دی.کارسن ترجمه : شهریار وقفیپور آنچه در این کتاب آمده است مجموعه ای است از مقالات در باب جامعه شناسی هنر و ادبیات برگرفته از سه مکتب فکری متشخص و تاثیرگذار درقرن بیستم. اولین جهت نظری ارائه شده«نظریه انتقادی مکتب فرانکفورت» است که از دل موسسه ی مطالعات اجتماعی دانشگاه فرانکفورت برآمده و نظریه ی زیباشناسی تئودور آدورنو را می توان درخشان ترین جهت گیری نظری این نحله دانست که حاصل نفی راهبرد اساسی روشنفکری یعنی تخصص کردن دانش است. فهرست مطالب : • خود بنیادی هنر • ذات دوگانه ی هنر • نگاهی دوباره به مفهوم صنعت فرهنگ سازی • ادراک حسائی و بی حسی • در باب ادبیات به مثابه شکلی ایده ئولوژیک • به سوی هنر سیاسی پسامدرن
0 نظر