(شعر فارسی و ساخت‌شکنی در شعر مولوی) نویسنده : تقی پورنامداریان در این کتاب پس از تأملی در شعر فارسی تا مولوی، به منظور امکان مقایسه شعر مولوی با میراث شعری قبل از او، به زبان قرآن و شیوه بیانی آن، با تأکید بر جنبه هایی از این شیوه بیان که بیشتر بر ذهنیت مولوی تأثیر داشته و نیز تأثیر بافت حاکم بر وحی در پدید آمدن این شیوه بیان پرداخته شده است. سپس تأثیر جهان بینی عرفانی و تجربه های خاص متأثر از این جهان بینی به منظور مقایسه آن با بافت وحی، و تأثیر آن بر ساختار زبان مولوی دنبال شده است. در بخش بعد تأثیر این جهان بینی بر زبان، و تحولی که مولوی در نتیجه تأثر از بافت ناشی از آن جهان بینی و تجارب عرفانی در غزل پدید آورده است تحلیل می شود. در انجام نیز به بحث درباره اسباب ساخت شکنی و صور آن که منجر به ابهامهای گوناگون در غزل مولوی می شود پرداخته شده است.نویسنده این کتاب متولد 1320 در همدان شاعر ایرانی و استاد ادبیات فارسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی است. پژوهش‌های وی بیشتر در حوزۀ نقد و تفسیر شعر هستند.