(آداب معاشرت به زبان خوش !) نویسنده : فروهر اخگر این کتاب کمک می‌کند تا کاستی‌های خود را از سر راه توانمندی‌هایتان کنار زده، به عنوان انسانی اجتماعی گام‌هایی نوین بردارید. گزیده‌ای از کتاب : چرا توی مدرسه به ما یاد ندادند که سطح زیر منحنی مقاطع مخروطی وقتی‌که ایکس به سمت بی‌نهایت میل می‌کند چطور محاسبه می‌شود ولی کسی یادمان نداد که سطح مجاز خود از صندلی عقب تاکسی را چطور محاسبه کنیم. -شما آن‌گونه که با رفتار خود نشان می‌دهید شناخته می‌شوید نه با ادعایتان. اگر هرسال بگویید من درخت هلو هستم ولی سیب بدهید باور کنید من هم می‌گویم شما اشتباه می‌فرمایید و سیب هستید. از کوزه همان برون تراود که در اوست. درواقع رفتار شما ویترین تفکر شماست. همان‌گونه که اگر دیدید در ویترین فروشگاهی کفش چیده‌اند نمی‌روید داخل که بپرسید پرتقال کیلویی چند؟ چون ویترین را گذاشته‌اند که شما بفهمید که آن داخل چه خبر است. -گاهی بزرگ‌ترین مشکل ما ناآگاهی نیست بلکه آگاهی‌های نادرست است. رک بودن در معنای درست خود راست‌گو بودن است و نه گویش تیز و برنده داشتن و دیگران را زخمی کردن و رنجاندن. با سپاسگزاری و تشکر کردن کسی پررو نمی‌شود بلکه خوشحال می‌شود. -صرفه‌جویی خوب است ولی نه در به کار بردن کلمات مؤدبانه. اگر در برابر خدمتی که دریافت می‌کنید حتی پول هم می‌دهید، خواسته شما بدون لطفاً کامل نیست. در گفتن خوبی افراد به خودشان نیز صرفه‌جویی نکنید. مطمئن باشید توازن شما با آن‌ها برهم نخواهد خورد. -قسم خوردن هنگام صحبت بی اتیکتی است و نشان می‌دهد شما اعتقادی به ارزش و اعتبار کلام خود نداشته و مجبورید از جان یا اعتبار دیگران کمک گرفته و یا مرتب خود و دیگران را تکه‌پاره کنید. -در به‌کارگیری کلمه‌هایی که معنی یا تلفظ یا نوشتن آن را درست نمی‌دانید قدری احتیاط کنید. برای نمونه به نحو احسنت، انوار و اقسان (به‌جای انواع و اقسام)، اشکال جزوی، مشغول ذمبه که شکل درست این آخری را اگر پیدا کردید جایزه می‌گیرید. همچنین به کاربر بردن کلمه نامرد یا نامردی برای توصیف بدقولی و بدسرشتی به‌صورت بارزی توهین به بانوان است.