نویسنده : مسعود بهنود این کتاب هم مانند اغلب نوشته های بهنود، لحنی داستان گونه دارد و ادبیاتی متفاوت از زندگی نامه های رایج. نویسنده، نکات مهم زندگی شخص را برجسته کرده و درباره آن توضیح می دهد. او در مقدمه ای بر کتاب نوشته است: «تاریخ ایران سرشار از قصه هایی است که اگر پایان خوشی داشته اند یا عاقبت بد، باری همه بر سر قدرت بوده است... این کتاب در حقیقت قصه زندگی آن هاست که در 150 سال پایانی دوران پادشاهی در این ملک بر سر قدرت جان باخته اند. از شاه و رئیس وزیران و وزیر. فقط در آن میان پنج تن را آورده ام که شاه و صدر و وزیر نبودند و آن ها یپرم، میرزا کوچک خان و کلنل پسیان، پیشه وری و افشار طوس اند که به باورم کمتر از وزیر نبودند و در سر هوای بزرگتر از آن داشتند...»
0 نظر