نویسنده : گیتی دیهیم اثر حاضر ملهم از کتابی است که زبان شناسان معاصر فرانسوی، آندره مارتینه و هانریت والتر، ربع قرن پیش تالیف کردند. این دو در سال ،۱۹۷۳ فرهنگی به نام فرهنگ «تلفظ واقعی» زبان فرانسه منتشر کردند که در آن با دوری جستن از شیوه های موجود ضبط تلفظ در فرهنگ ها، دیدگاه جدیدی را در این زمینه ارائه کردند. طبق نظر آنها، یک واژه برخلاف آنچه قبلاً گمان می شد الزاماً یک تلفظ ندارد و بر حسب افراد مختلف ممکن است چند تلفظ داشته باشد. از این رو وقتی که دسته ای از سخنگویان یک زبان به عنوان کسانی که تلفظ شان مورد پسند است انتخاب شدند هر نوع تلفظ آنها پسندیده است می تواند در فرهنگ ها ثبت شده و مورد تقلید قرار گیرد. این دو زبانشناس، برخلاف رسم موجود، معتقدند که فرهنگ نویس نباید تلفظ شخصی خود را به عنوان نمونه ارائه کند. آنها با انجام یک نظرخواهی در بین هفده نفر پاریسی الاصل از نخبگان فرهنگی و ارائه کتابی از تلفظ ایشان راهی تازه را پیش پای فرهنگ نویسان امروزی نهادند. گیتی دیهیم در پژوهشی که منجر به تدوین این اثر فرهنگ گونه شد تلاش کرده است که تجربه این دو زبانشناس فرانسوی را در مورد زبان فارسی به کار گیرد و فرهنگی مبتنی بر نظرخواهی برای یافتن تلفظ واژه ها آنطور که در دهان مردم امروز است و نه آنطور که در کتب قدما آمده است، تدوین کند. ذکر این نکته بی فایده نخواهد بود که در این کتاب واژه های زبان فارسی آوانگاری شده اند و نه واج نگاری. به این اعتبار، کتاب حاضر، فرهنگ آوایی زبان فارسی نام گرفته است.