نویسنده : جان دوست ترجمه : فاروق نجم‌الدین درباره کتاب: ملا احمد جزیری، شاعری که در نقش قهرمان این رمان ظاهر می‌شود، نقشی تاریخ‌ساز در میان کردها دارد. او پایه‌گذار شعر کلاسیک کردی است و پژوهشگران کرد او را بزرگ‌ترین شاعر تاریخ ادب خود می‌شمارند و جایگاهی چون جایگاه حافظ در ادبیات فارسی برای او قائلند. داستان این رمان با دلباختگی این شاعر در دوران جوانی آغاز می‌شود. او محصل علوم فقهی است که چشمش به جمال شاهزاده‌خانمی از امارت‌نشین «جزیره»، بزرگ‌ترین امارت‌نشین کُرد در دوران دولت عثمانی می‌افتد. با این‌همه وی می‌فهمد که آرزوی وصال او سرابی بیش نیست. شاهزاده‌خانم نیز با آن‌که با همین یک دیدار، دلداده و شیدای محصل جوان شده است، مدتی بعد به اشارۀ خانواده و به‌قول خود او «به آنچه تقدیرش بوده» تن می‌دهد و به عقد یکی از امیران کرد درمی‌آید. آن محصل جوان بعدها شاعری مشهور می‌شود و در دوران سالمندی شرح دلباختگی ناکام اما همچنان فروزانش را برای یکی از شاگردانش روایت می‌کند.