(استدلال‌ورزی بدون مغالطه) نویسنده : تی ادوارد دامر ترجمه : شاپور پشاآبادی تقریبا محال است با کسی هم‌صحبت شوید و مجبور به دلیل آوردن نشوید. دیگران هم مدام برای شما دلیل می‌آورند. همه ما محکوم به دلیل آوردن یا به قول نویسنده این کتاب، استدلال کردن، هستیم. ارتباط اجتماعی بدون استدلال تقریبا غیرممکن است. درواقع حتی هنگام فکر کردن هم مشغول استدلال هستیم؛ یعنی سعی می‌کنیم دلیلی را به خود بقبولانیم یا نادرست بودن دلیلی را که فلان دوست، همکار، استاد دانشگاه، کارشناس، همسر یا یکی از اعضای خانواده به ما ارائه کرده به خود ثابت کنیم. استدلال کردن یک مهارت است و مثل هر مهارت دیگری باید آن را آموخت و تمرین کرد: اما بیشتر ما، خود را از این مهارت اساسی بی‌نیاز می‌بینیم. بیشتر ما به توهم خطرناکی به‌نام «توهم منطقی بودن» متبلا هستیم. اینجاست که برای خود و دیگرات سفسطه می‌کنیم یا قربانی سفسطه‌های مختلف دیگران می‌شویم.