نویسنده : پیر میشون ترجمه : فهیمه داوری‌تنها یازده تن یک زندگی تخیلی و نیز تأملی در هنر و تاریخ است. در این کتاب، داستان نقاشی به نام فرانسوااِلی کورانتَن با داستان انقلاب فرانسه درمی‌آمیزد و بر مبنای تابلوی نقاش بزرگی توصیف شده است که گویا در موزۀ لوور به‌ نمایش گذاشته شده و یازده تن اعضای کمیتۀ امنیت عمومی را در دوران وحشت نشان می‌دهد. خواننده به‌ این‌ ترتیب درگیر داستانی تخیلی هنری می‌شود که خیال‌پردازی و واقعیت در آن درهم می‌آمیزند. فرانسوااِلی کورانتَن که مدافع زیبایی‌شناسی دورۀ باروک است در دوره‌ای که نوکلاسیسیسم و خاصه نوکلاسیسیسم داوید حرف اول را می‌زند، قرار است نقاشی بکشد. راوی یازده تن فردی است نه‌چندان قابل‌شناسایی و موضوع اثر حول تابلوی خیالی‌ای می‌چرخد که هم خیالی است و هم دارای تناقض. این رمان به‌صورت مجموعه‌ای از ۱۱ مونولوگ نوشته شده که هر کدام بر فردی مرتبط با انقلاب فرانسه تمرکز دارد. این شخصیت‌ها لزوماً شناخته‌شده‌ترین چهره‌های آن دوره نیستند. در عوض، میشون به زندگی افراد کمتر شناخته‌شده و در عین حال بسیار مهم می‌پردازد.