نویسنده : سمانه سنگچولی شهاب الدین عبدالله مروارید از رباعی سرایانی بود که اغلب، موضوع های خاصی را در اشعارش لحاظ می کرد و به سبب مهارت در دبیری و برتری و فضیلتی که در این رشته داشت، توانست موضوع های مربوط به اصطلاح های دیوانی و مخاطبان را در رباعیات خود بیاورد تا مترسلان و دبیران از آن در سرفصل نامه هایشان بهره گیرند. آنچه را در ابتدای نامه ها دیگران برای افراد گوناگون با عناوین مخاطبه ای و کلمه های متکلف به نثر آورده اند، شهاب الدین عبدالله مروارید به رباعی بیان کرده است. رباعیات مروارید مقدمه ای بر به وجود آمدن مکتب وقوع و واسوخت های درونی است. از دیگر ابداعات او می توان به «افشان غبار»، «کاغذ ابر و باد» و تکنیک «گرفت» در ساز قانون اشاره کرد.